บทที่ 124

หลังจากกินข้าวเสร็จ ซูอันก็จากไป ซือลั่วเก็บจานชาม เว่ยฉงซียังรู้สึกว่าน่าขบขันอยู่ เขามองซือลั่วและคิดในใจว่าในหัวสมองของนางมีสิ่งใดกันนะ ทำไมถึงคิดอะไรก็ได้หมดเลย

เขาจำสีหน้าเมื่อสักครู่ของซูอันได้ บุรุษผู้โหดเหี้ยมในความทรงจำผู้นี้ ไม่มีใครเคยบีบให้เขาต้องยอมรับความพ่ายแพ้ได้เลย

แต่ซือลั่วกลับถลึ...